စည္းလုံးျခင္းသည္ ခြန္အား

ဒီေတာ့ကာ ကမၻာ့သမိုင္းကို ျပန္လွန္ သုံးသပ္ၾကည့္ရင္လည္း သမိုင္းဦးဘုံေျမစနစ္ကေန၊ေက်းပိုင္၊ ကြၽန္ပိုင္စနစ္၊ ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ စနစ္၊အရင္းရွင္စနစ္ေဟာင္း၊ အရင္း ရွင္စနစ္သစ္စသည္ျဖင့္ တစ္ခုတည္း ကေန တစ္ခုေပါက္ဖြားလာၿပီး အ ဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလာတာကို ေတြ႔ရ ပါတယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ လူထုလူတန္း စားကြဲ ျပားမႈဟာ လည္း ေပၚလာ ခဲ့တယ္။ ခုေျပာေျပာေနၾကတဲ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ၊ ဝင္ေငြမေလာက္င မႈဆိုတာေတြဟာလည္း ေခတ္အမ်ဳိး မ်ဳိးမွာ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚလာခဲ့ တယ္ဗ်။ အၾကမ္း အႏုသာ ကြာရင္ ကြာမယ္ ရွိေနဆဲဆိုတာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ဗ်။ တခ်ဳိ႕ကေျပာၾက သလိုပဲ အရင္းရွင္စနစ္ ဆိုတာဟာ ေရွ႕က အစာနဲ႔မွ်ားၿပီး ေမာင္းႏွင္ တဲ့စနစ္ကိုးဗ် (ကြန္ျမဴနစ္စနစ္တို႔ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္တို႔ကေတာ့ တုတ္ နဲ႔႐ိုက္ၿပီး ေမာင္းႏွင္တဲ့စနစ္လို႔ဆို ၾကျပန္သကိုး)။ဆိုေတာ့ကာ အရင္း ရွင္စနစ္ရဲ႕ အဓိကေဆာင္ရြက္မႈက ဘာ လဲဆိုတာကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ ရင္ကုန္ထုတ္လုပ္မႈဟာ အျမတ္တင္ ေရာင္းဖို႔အတြက္ဆိုတာကို ေတြ႕ ရမယ္ဗ်။

အျမတ္တင္ထားတဲ့ ကုန္ေတြ ကို ေရာင္းရာမွာလည္း အျမတ္မ်ား မ်ားရသည္ထက္ရေအာင္ ေစ်း ကြက္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး ရွာၾကရတယ္ ဗ်။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံတြင္း ေစ်းကြက္ သာမက ကမၻာ့ေစ်းကြက္ကိုပါ ေျခ လွမ္းခ်ဲ႕ရတယ္ဗ်။ ကုန္ၾကမ္းကို ေပါေပါေလာေလာရေအာင္ကေတာ့ အရင္းရွင္ႀကီးေတြနဲ႔ အစိုးရေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီးႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြကို ကို လိုနီျပဳၾကတယ္ဗ်။ အဲဒီႏိုင္ငံငယ္ ေလးေတြဆီက ထြက္ကုန္ေတြကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း သပိတ္ ဝင္အိတ္ဝင္ရသလို၊ ကိုယ့္ထုတ္ ကုန္ေတြကိုလည္း အဲဒီႏုိင္ငံ ငယ္ ေလးေတြကိုပဲျပန္ေရာင္းရတဲ့အကြက္ ကလည္း ရွိေသးသဗ်။ မဝယ္ မေနရအတင္းအက်ပ္ လုပ္လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဖက္ဆစ္စနစ္ဘက္ ယိမ္းသြားၿပီလို႔ဆိုၾကသဗ်။ ဒီေတာ့ ကာ တစ္ခ်က္ခုတ္ သုံးေလးခ်က္ ေလာက္ ျပတ္တာေပါ့။ အဲဒီလို ကို လိုနီႏိုင္ငံေတြ လုရင္းစစ္ေတြျဖစ္ ၾကျပန္ေရာဗ်။ ကမၻာစစ္ႀကီးႏွစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းဟာ အဲဒီအ ခ်က္လည္း ပါသဗ်။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကမၻာ့စီးပြားပ်က္ကပ္ကို စစ္နဲ႔ေျဖ ရွင္းတာပဲဗ်။စစ္ျဖစ္ေတာ့ကာလက္ နက္ေတြ၊ ယာဥ္ရထားေတြ၊ စား ေသာက္ကုန္ေတြ လို အပ္လာၿပီဗ်။ ဒီေတာ့ကာ အဲဒီပစၥည္းေတြ ေရာင္း ေကာင္းၿပီေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီစက္ ႐ုံေတြ လည္ပတ္ႏိုင္ၿပီေပါ့ဗ်ာ။ အလုပ္ သမားေတြလည္း အလုပ္ရၾကၿပီ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ လက္ငင္းမေပး ႏိုင္လည္း အေၾ<ြကးေရာင္းသဗ်။ တြက္ကိန္း အင္မတန္ကိုက္ၿပီေပါ့ ဗ်ာ။ ဥပမာတစ္ခုျပရရင္ အေမရိ ကန္ဟာ ဒီလုိနည္းနဲ႔အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာလာၿပီး ကမၻာ့စူပါ ပါဝါ ႏိုင္ငံႀကီးျဖစ္လာတာဗ်။ အရင္းရွင္ စနစ္ဟာသမိုင္းမွာ အဖ်က္ဆီးႏိုင္ ဆုံးစစ္ပြဲေတြ၊ အႏုျမဴဗုံးေတြ၊ အဝ လြန္ေရာဂါနဲ႔ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈ အပါအဝင္ ျ ပႆနာ အေတာ္မ်ား မ်ားကိုျဖစ္လာေစတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ သဗ်။ သို႔ေသာ္ အလုပ္သမားလူ တန္းစာကို ဖန္တီးေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေတာ့အရင္းရွင္စနစ္ကို ေက်းဇူး တင္ဖို႔ ရွိျပန္ သဗ်။

ၿပီးေတာ့ကာ အရင္းရွင္စနစ္ စတင္ဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့ေခတ္က အလုပ္ သမားေတြဟာ အင္မတန္နိမ့္က် ခဲ့ၾကတာဗ်။ အဲဒါကို ကားလ္ မာ့က္စ္နဲ႔ အိမ္ဂ်ယ္တို႔ကထြက္ရပ္ လမ္း တစ္ခု ေဖာ္ေပးခဲ့သဗ်။ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ကာ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ပါပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ကို မက်င့္သုံး ႏိုင္ေသးခ်ိန္မွာ ေတာ့ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ၾက ရ တယ္ဗ်။ အဲဒီစနစ္ေတြရဲ႕ အဓိက အခ်က္ေတြကေတာ့ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ပေပ်ာက္ေရးနဲ႔ လူတန္းစားကြဲျပား မႈ မရွိေရးပါပဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္။ သုံးဖို႔ လိုသေလာက္ပဲ ကုန္ထုတ္၊ အျမတ္ တင္ေရာင္းခ်မႈ မရွိေစရ၊ လူတိုင္း မိမိအစြမ္းရွိသေလာက္လုပ္၊ ၿပီးရင္ မိမိလိုသေလာက္ ယူ ဆိုတာေတြ ဟာ အဲဒီစနစ္ေတြရဲ႕ အ က်ဥ္း ခ်ဳပ္ ပဲဗ်။

ခက္ျပန္တာက စနစ္ဘယ္လို ေကာင္းေကာင္း လူကမလိုက္ႏိုင္ ရင္လက္ေတြ႕မွာအေကာင္အထည္ ေဖာ္လို႔မရဘူးဆိုတာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကာအရင္းရွင္စနစ္ ဆိုရာမွာလည္း ကားလ္မာ့က္စ္တို႔ေခတ္၊ ကမၻာစစ္ ႀကီးေတြေခတ္က အရင္းရွင္စနစ္နဲ႔ ကေန႔ေခတ္အရင္းရွင္စနစ္ဟာ မတူ ေတာ့ဘူးဆိုတာကလည္း ရွိေသး တယ္။ ေနာက္ တစ္ခု က လည္း ဟို ေခတ္က အလုပ္သမား ေတြခံခဲ့ၾက ရတာမ်ဳိးေတြဟာ ကေန႔ေခတ္မွာ မရွိသေလာက္ ရွားသြားၿပီလို႔ ဆို ႏိုင္ပါတယ္ (ဒါေတြဟာ လည္း ေခတ္ ဆက္ ဆက္က အလုပ္သမား ေတြရဲ႕ႀကိဳးပမ္းမႈ ရလဒ္ေတြပါပဲ)။ အလုပ္သမားေတြဆိုရင္လည္း ဟို ေခတ္ကနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္အလုပ္ခ်ိန္ ေတြ၊ ပိတ္ရက္ေတြကအစ မ ယုံႏိုင္ ေလာက္ေ အာင္ ကိုပဲ၊ အခြင့္အေရး ေတြအမ်ားႀကီး ရလို႔ေနပါၿပီ။ ဒီ ေတာ့ကာ ဒါမွဒါပဲ ဒါကိုပဲ လုပ္ရ မယ္ဆိုၿပီး ဝါဒစြဲ စနစ္စြဲ ေလွနံ ဓားထစ္လုပ္ေနလို႔ မရေတာ့ ပါဘူး ခင္ဗ်ာ။

ဒါေပမဲ့ မေျပာင္းမလဲ က်န္ ေနေသးတာေတြကိုေတာ့ ေျပာင္း လဲေအာင္ လုပ္ရမွာက အားလုံးရဲ႕ တာဝန္ပါ။ ဒီေခတ္မွာက လိုခ်င္ တာေတြ လိုအပ္တာေတြ ပိုမ်ား လာ တယ္ ဗ်။ တစ္ဖက္ကၾကည့္ ျပန္ရင္လည္း အဲဒီလို မျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ ေမာင္းသြင္းခံထားရတယ္ လို႔ဆိုႏိုင္တယ္။ ေခတ္သစ္အရင္း ရွင္ စနစ္ရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာတစ္မ်ဳိးလို႔ လည္းေခ ၚႏိုင္ျပန္သဗ်။ ၂၁ ရာစု လူသားေတြဟာကေန႔ေခတ္မွာ လို အပ္တဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ်မရွိဘဲနဲ႔ကို အလုပ္လုပ္လို႔မရ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာေနၿပီဗ်။ အလုပ္ေတြခ်ည္း ပဲဖိ လုပ္ေနျပန္ေတာ့လည္း ဘဝ ဟာမြန္းက်ပ္လာျပန္ေရာ။ အဲသည္ မြန္းက်ပ္မႈေတြကို ေဖာက္ထုတ္ပစ္ ရျပန္ေရာ။ အရင္းရွင္စနစ္လႊမ္းမိုး ေနမွေတာ့ ဒါေတြဟာ တစ္ခုမွ အ လကား မရပါဗ်ား။ ေငြကုန္ မွရတာ ျဖစ္တာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ကာ ဝင္ေငြထြက္ေငြ မမွ်တ တာေတြဟာလည္း ပိုျဖစ္လာၾက ျပန္မွာပါပဲ။ ဝင္ေငြထြက္ေငြ မမွ် ေတာ့တဲ့ အခါမွာ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈဆိုတာဟာလည္း ေနာက္ ဆက္တြဲ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ အေမ ရိကန္လိုႏိုင္ငံမ်ဳိး တ႐ုတ္လိုႏိုင္ငံ မ်ဳိးမွာလည္းအႀကီးအက်ယ္ အက်င့္ ပ်က္ လာဘ္စားမႈေတြ ဒုနဲ႔ေဒးဗ်။ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ သူတို႔ တေတြကေတာ့ တိုးတက္ၿပီးသား တိုင္းျပည္ႀကီးေတြဆိုေတာ့ မေထာင္း တာလွဘူးလို႔ေတာ့ ဆိုႏိုင္သေပါ့။

ဒီေတာ့ကာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားတာရယ္၊ မြန္းက်ပ္မႈေတြကို ေျဖေလွ်ာ့ရတာရယ္၊ ဝင္ေငြထြက္ ေငြ မမွ်တာရယ္၊ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားတာရယ္(အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စား တယ္ဆိုရာမွာ အလုပ္ ခ်ိန္အတြင္း ျပင္ပလုပ္ငန္းကိုလုပ္ တာဟာလည္း အက်ံဳးဝင္တယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြကဆိုၾကတာကိုလည္း သတိခ်ပ္သင့္သဗ်)၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တက္ တာရယ္၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြတက္ လို႔ ဝင္ေငြထြက္ေငြပိုၿပီး မမွ်ေတာ့ တာရယ္ေတြဟာ ပဋိစၥသမုဒၵပါဒ္လို အဆက္မျပတ္လည္ေနေတာ့တာ ပဲဗ်။ အဲဒီလည္ပတ္မႈစက္ဝန္းကို ၾကားကေနျဖတ္ထြက္ပစ္ႏိုင္မွ ရပ္ တန္းကရပ္မွာ။

အဲဒီလို ရပ္တန္းကရပ္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုတာကလည္းသက္ဆိုင္ရာတတ္ သိနားလည္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ လမ္း ညႊန္မႈအတိုင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ/ အုပ္ ခ်ဳပ္ခံအားလုံးကလိုက္နာၾက လိုက္ လုပ္ၾကမွျဖစ္မွာဗ်။နည္းေတြ စနစ္ ေတြ ဘယ္လိုေကာင္းေကာင္း လူ သာ မပါလို႔ကေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ ပါဘူး ခင္ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ကာ တစ္ ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပစ္ဖို႔ တဲ့ အျပစ္တင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအ ျဖစ္ မခံၾကဘဲ ျပင္စရာေျပာင္းစရာ ေတြကို ေထာက္ျပမယ့္သူေတြက လည္း စနစ္တက် ေထာက္ျပၾက၊ အက်င့္ပ်က္ခဲ့သူေတြကလည္း ပ်က္ေနတာေတြကို ျပင္ၾက၊ လို ေနတာ ေတြကိုျဖည့္ေပးဖို႔ လိုရင္ လည္း ျဖည့္ေပးရမယ့္သူက ျဖည့္ ေပးၾက၊ လိုက္နာစရာေတြကို အျပည့္ အဝ မလိုက္နာခဲ့တဲ့ သူေတြက လည္းတာဝန္သိသိသစၥာရွိရွိ လိုက္ နာၾက၊ အဲဒီလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ ေယာက္ ေဖးမကူညီၾကၿပီး ႀကိဳးစား ၾကရင္ ခုနကအေတာမသတ္လည္ ေနတဲ့ စက္ဝန္းႀကီး မရပ္ ခံႏို င္႐ိုး လားဗ်ာ။ အဆုံးသတ္ရလာဒ္ခ်င္း သာတူမယ္ဆိုရင္ ေတာ္လွန္ေရး ထက္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးဟာ ပိုအလုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သာဓကေတြ အ မ်ားႀကီး ရွိေနမွပဲဗ်။ စည္းလုံးျခင္းသည္ခြန္အားဆိုတဲ့ စကား ေရွးသူေဟာင္းေတြက အလကား ထားခဲ့ၾကတာမွ မဟုတ္တာ။

ဟက္ကာ



ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေပၚေရာက္ရွိေရး အတြက္ တ႐ုတ္ အထူးကုိယ္စားလွယ္၏ ေၿပာၾကားခ်က္ 

ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္က တုိက္ပြဲမ်ား အျပင္းအထန္ျဖစ္ပြားခဲ့ သည့္ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပုိင္း)ရွိ ဖုန္ၾကား ရွင္ ဦးေဆာင္ေသာ ကုိးကန္႔တပ္ဖြဲ႕အား ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးလမ္းေပၚ ေရာက္ရွိရန္အတြက္မူ အခ်ိန္ေပးရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း NCA အၿပီး သတ္ လက္မွတ္ထုိးပြဲသုိ႔ အသိသက္ေသ အျဖစ္ တက္ေရာက္လာသူ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကုိယ္ စားလွယ္က ေျပာသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ အာရွေရးရာ အထူးသံအမတ္ႀကီး Mr. Sun Guoiangu ''တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ျမန္မာ ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အေပၚ ေထာက္ခံတယ္။ ေနာင္လဲ ေထာက္ခံေန မွာပဲ။ ကိုးကန္႔ကို NCA လက္မွတ္ထိုးဖို႔ တိုက္တြန္း ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တစ္ညတည္းနဲ႔လုပ္လို႔ မ ၿပီးပါဘူး''ဟု ဖလားဝါးနယူးစ္ဂ်ာနယ္ သို႔ ေျပာသည္။

ထို႔ျပင္ တ႐ုတ္နယ္စပ္တြင္ အ ေျခခ်သည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တ႐ုတ္လႊမ္းမိုး မႈ ရွိႏိုင္သည္ဟု ေဝဖန္မႈကို ယင္းက ျငင္း ဆိုခဲ့သည္။

ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာမွ ဦးညိဳအုန္းျမင့္က ''တ႐ုတ္ အထူးကိုယ္စား လွယ္ႀကီး အေနနဲ႔ ဦးေအာင္မင္းေရာ၊ ျပည္ ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းကိုေရာအာမခံ သြားတာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရ ဖို႔ တ႐ုတ္အစိုးရအေနနဲ႔ အျမန္ဆံုး ေဆာင္ ရြက္ေပးမယ္။ လက္မွတ္မထိုး ရေသးတာ က ေျမာက္ပိုင္းက လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အ စည္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔လဲ ေျပာပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းမွာ လက္မွတ္မထိုးတဲ့ သူေတြ အေပၚမွာလဲ သူတို႔အေနနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အႀကံျပဳသြားမယ္။ သို႔ေပမဲ့ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ေတာ့ သူ႔မွာမရွိဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ ဥပမာ ေကအိုင္အိုအတြက္ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကအိုင္အိုအတြက္ အျမန္ ဆံုး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ေအာင္ သူတို႔ ႀကိဳးစား ေပးသြားမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ UWSA ၊ မိုင္းလား၊ ကိုးကန္႔ ဒါေတြအကုန္လံုးအတြက္ သူတို႔အေနနဲ႔ အာမခံ ေပးသြားတဲ့အတြက္၊ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အထူးသံအမတ္ ႀကီးရဲ႕ အာမခံခ်က္ေတြက တကယ္ တန္ ဖိုးရွိတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္''ဟု ဖလားဝါးန ယူးစ္ဂ်ာနယ္သို႔ ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရး သေဘာတူ စာခ်ဳပ္(NCA)ကို ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္ တြင္ ေနျပည္ေတာ္၌ တိုင္းရင္းသားလက္ နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ရွစ္ဖြဲ႕မွ ပါဝင္လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့သည္။ အဆိုပါ NCA ခ်ဳပ္ဆိုမႈ အခမ္း အနားတြင္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံတို႔မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ သံအမတ္မ်ားမွ ေလ့လာသူမ်ားအ ျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး အီးယူ၊ ကုလသမဂၢ ႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတို႔မွလည္း မ်က္ျမင္သက္ေသ အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ 

ဒီမင္း၊ စုိးခ်စ္ခ်စ္ပုိင္


အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္တြင္ အားလုံးပါလာရန္ ဆက္ညႇိမည္ဟု အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ရွစ္ဖြဲ႔ ေၾကညာ

တစ္ႏိုင္ငံလုံး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္တြင္ လက္မွတ္ထိုးရန္ က်န္ရွိေနေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ အားလုံး ပါဝင္လာရန္ ဆက္လက္ညႇိႏိႈင္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ရွစ္ဖြဲ႔တို႔က ပူးတြဲေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္သည္။ေ နျပည္ေတာ္တြင္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၆ ရက္မွ ၁၇ ရက္ေန႔အထိ ႏွစ္ရက္တာ က်င္းပေသာ အစိုးရႏွင့္ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္တြင္ လက္မွတ္ထိုးၿပီးျဖစ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ရွစ္ဖြဲ႔တို႔ အစည္းအေဝးအၿပီးတြင္ အထက္ပါအတိုင္း ထုတ္ျပန္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ႏိုင္ငံလုံး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (NCA) လက္မွတ္ေရးထိုးရာတြင္ မပါဝင္ေသးသည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ပူးေပါင္း ပါဝင္လာႏိုင္ေရးအတြက္ ႏွစ္ဖက္ ႀကဳိးပမ္းေဆာင္႐ြက္သြားရန္ သေဘာတူၾကပါသည္ဟု အဆိုပါ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္တြင္ လက္နက္ကိုင္အားလုံး ပါဝင္လာရန္မွာ လက္ရွိ လက္မွတ္ထိုးၿပီး အဖြဲ႔ရွစ္ဖြဲ႔ႏွင့္ အစိုးရတို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအေပၚ မူတည္ေၾကာင္း၊ လက္မွတ္ထိုးၿပီး အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အစိုးရတို႔ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ ေနာက္ဆက္တြဲ လုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္လွ်င္ က်န္အဖြဲ႔မ်ားလည္း ပါလာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ပအိုဝ္းအမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (PNLO) ဥကၠ႒ ခြန္ျမင့္ထြန္းက ေျပာဆိုသည္။

“အဲ့ဒီအဖြဲ႔ေတြ ပါလာဖို႔က အစိုးရနဲ႔လည္း မဆိုင္ဘူး၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔လည္း မဆိုင္ဘူး။ တ႐ုတ္နဲ႔ အဓိကဆိုင္တာ။ သူက ပါဆိုရင္ ပါလာမွာပါ။ တ႐ုတ္ရဲ႕ စိုးရိမ္ခ်က္ေတြ ေျပေလ်ာ့ၿပီး ေျမာက္ပိုင္းအဖြဲ႔ေတြ လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ဖို႔ အစိုးရအေနနဲ႔ တ႐ုတ္ကို ရွင္းျပသင့္တယ္” ဟု တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ယင္းအျပင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ထိပ္သီးညီလာခံ တစ္ရပ္ကိုလည္း ထပ္မံေခၚယူမည္ျဖစ္ၿပီး အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ ေနာက္ဆက္တြဲ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ညႇိႏိႈင္းျခင္း၊ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္တြင္ မပါဝင္ေသးသည့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား မည္သို႔ ပါဝင္လာႏိုင္မည္ စသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆြးေႏြးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ခြန္ျမင့္ထြန္းက ရွင္းျပသည္။

အဆိုပါ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ထိပ္သီးညီလာခံကို ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (KNU) ဌာနခ်ဳပ္ ေလာ္ခီးလာ သို႔မဟုတ္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္တြင္ က်င္းပရန္ စီစဥ္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး အစီအစဥ္ အေသးစိတ္ကို ဆက္လက္ညႇိႏိႈင္းရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ အစည္းအေဝးတြင္ ပါဝင္သည့္ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေျပာဆိုသည္။

ေနျပည္ေတာ္တြင္ ႏွစ္ရက္ၾကာ ျပဳလုပ္ေသာ အစည္းအေဝး၌ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးမႈ ေကာ္မတီႏွင့္ ပဋိပကၡ ေစာင့္ၾကည့္ေရး ေကာ္မတီတို႔ကို အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ရွစ္ဖြဲ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပူးတြဲဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။