စမတ္ဖုန္းကေပးတဲ့ လူမႈ႕ဒုကၡမ်ား
စမတ္ဖုန္းကေပးတဲ့ လူမႈ႕ဒုကၡမ်ား
နည္းပညာက ကမာၻႀကီးကုိ က်ဥ္းေျမာင္းသြားေစၿပီး ရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ေစတယ္။ နည္းပညာလိႈင္း တ၀ုန္း၀ုန္း ႐ုိက္ခတ္ခံရတဲ့အထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံလည္း က်န္မေနခဲ့ဘူး။ အခုဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဆက္သြယ္ေရး တေခတ္ဆန္းခ်ိန္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တယ္။ လူတုိင္းနီးပါး မိုဘိုင္းဖုန္းကုိယ္စီနဲ႔ ျဖစ္လာၾကၿပီ။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ မိုဘိုင္းဖုန္း သုံး၊ ေလးလုံးအထိ ကုိင္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ မိုဘိုင္းဖုန္းက ဟန္ေရးျပပစၥည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အသုံးတည့္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရးကိရိယာ တခုသာ ျဖစ္ေတာ့တယ္။ မၾကာေသးခင္ ကာလကအထိ မိုဘိုင္းဖုန္းဆုိတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ လူကုံထံေတြရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈျပ ပစၥည္းသက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အစုိးရကုိ တရား၀င္ေပးသြင္းရတဲ့ ဆင္းကတ္တန္ဖုိးကပဲ က်ပ္ ၁၅ သိန္း (ေဒၚလာ ၁၅၀၀) အထိ ေပးခဲ့ႀကရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ မိုဘိုင္းဖုန္းဆုိတာ စကားေျပာ႐ုံ တမ်ဳိးသာ အသုံးျပဳႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ စာတုိ (SMS) ပုိ႔စနစ္ေပးတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈကုိ ဖုန္းသုံးစြဲသူေတြ ရရွိခဲ့တယ္။
မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ လူတန္းစားမေရြး ေဖာေဖာသီသီ သုံးႏုိင္လာတာ ေကာင္းပါတယ္။ အခ်ိန္မေရြး ဆက္သြယ္ရ လြယ္ကူလာတယ္။ စမတ္ဖုန္းဆို ဓာတ္ပံုလည္း ႐ိုက္၊ သီခ်င္းလည္း နားေထာင္၊ အင္တာနက္နဲ႔လည္း ခ်ိတ္ႏိုင္လို႔ သတင္း အခ်က္အလက္ေတြ အခ်ိန္မဆုိင္းဘဲ သိလာရတယ္။ ေခတ္လူငယ္ေတြၾကားမွာ အင္မတန္ ေရပန္းစားလာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖုန္းသုံးစြဲသူေတြက အလြဲသုံးေနၾကတာလည္း ရွိတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မလုိအပ္ဘဲ ဖုန္းအၾကာႀကီးေျပာတယ္။ အင္တာနက္ကုိ အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး အသုံးျပဳေနတဲ့ ၀န္ထမ္းတခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္မွာ မိုဘိုင္းဖုန္းမသုံးဖုိ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ပိတ္ပင္လာၾကရတာလည္း ရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ အင္တာနက္ သုံးတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ဗုိက္ဗာကတဆင့္ ပုံေတြနဲ႔စာေတြ ပုိ႔ၾကတာ၊ လူမႈကြန္ရက္ ေဖ့စ္ဘုတ္သုံးစြဲလာတာ၊ အင္တာနက္ဂိမ္းကုိ ခုံခုံမင္မင္ ကစားတာေတြပါ။
တကယ္ေတာ့ အင္တာနက္ဟာ ေကာင္းကင္က ပညာရပ္ေတြကုိ ေမာက္စ္တကမ္း အကြာကေန ဆြဲယူႏုိင္တဲ့ နည္းပညာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့ အင္တာနက္ အသုံးျပဳသူအမ်ားစုက ေဖ့စ္ဘုတ္နဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကတယ္။ မယုံမရွိပါနဲ႔။ ဘြဲ႔ရလူငယ္တေယာက္က အီးေမးလ္အသုံးျပဳမႈ တခါမွမရွိသလုိ ဘယ္၀က္ဘ္ဆုိဒ္ကုိမွလည္း မဖြင့္ဖူးဘူး။ ဂူလ္ဂဲကေန ဘာကုိမွ မရွာေဖြဖူးတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ေဖ့စ္ဘုတ္ကုိပဲ အင္တာနက္ ထင္ေနတဲ့သူေတြ က်ေနာ္တုိ႔ ၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတယ္။
ဒါဟာ သူတုိ႔ အျပစ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ဟာ အင္တာနက္နဲ႕ ယဥ္ပါးခဲ့ၾကသူေတြ မဟုတ္ဘူး။ အင္တာနက္နဲ႔ လက္ပြန္းတတီး ရွိေအာင္လည္း ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္းေတြ မဖန္တီးေပးခဲ့ႏုိင္ဘူး။ စမတ္ဖုန္းေတြ အင္တာနက္ အသုံးျပဳခြင့္ ရလာမွ နည္းပညာလိႈင္းထဲ ဒေရာေသာပါး ၀င္ေရာက္လာၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ တေယာက္ေျပာတာေလး ျပန္ၿပီး ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ။
“ေဖ့စ္ဘုတ္က ငါတုိ႔ ေရႊ လူမ်ဳိးေတြနဲ႔ ကြက္တိပဲ။ အတင္းတုပ္လုိ႔ ရတယ္။ ၾကြားခ်င္၀ါခ်င္လုိ႔လည္း ရတယ္။ အခ်ိန္ျဖဳန္းလုိ႔ ေကာင္းတယ္။ ဘာမဆုိသိတဲ့ ဆရာႀကီးလည္း လုပ္လုိ႔ရတယ္။ ဟန္က်ခ်က္ေတာ့ သူ႔ထက္ေကာင္းတာေတာင္ သူေလာက္ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။
ေဖ့စ္ဘုတ္တင္မက အင္တာနက္ဂိမ္းျဖစ္တဲ့ COC (Clash of Clans) ကုိလည္း လူႀကီးလူငယ္ေတြ အထူး ႏွစ္သက္ၾကတယ္။ အိမ္ေထာင္စု တခ်ဳိ႕ကေတာ့ မိသားစုလုိက္ COC ဂိမ္းကုိ စြဲစြဲလန္းလန္း ကစားၾကတယ္။ ညနက္သန္းေခါင္အထိ COC ဂိမ္း ေဆာ့ကစားၾကတဲ့ သူေတြရွိသလုိ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ COC ဂိမ္းကုိ ကစားၾကတဲ့ ၀န္ထမ္းတခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္ ေႏွာင့္ေႏွးရတာလည္း ရွိေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ ဂိမ္းသမားေတြကေတာ့ COC ကစားတဲ့အခါ အမွတ္ပုိရဖုိ႔ ေငြေပးၿပီး ၀ယ္ယူသုံးစြဲၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတယ္။
အင္တာနက္ကုိ စြဲလန္းေနတဲ့ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားတခ်ဳိ႕က ေန႔စဥ္၀င္ေငြရဲ႕ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ဖုန္းဘီလ္ထည့္ရာမွာ သုံးေနၾကရတယ္။ သူတုိ႔ေတြက တရက္ ဖုန္းဘီလ္ ၁၀၀၀၊ ၁၅၀၀ က်ပ္ဖိုး ပုံမွန္ျဖည့္ၿပီး အင္တာနက္ သုံးစြဲေနၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္။ အင္တာနက္က သူတုိ႔အတြက္ တကုိယ္ရည္ အပန္းေျဖစရာ နယ္ပယ္တခု ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီရက္ပုိင္းမွာ အိမ္ျပဳျပင္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ တေယာက္ကလည္း သူႀကံဳေတြ႔ရပံုကုိ အခုလုိ ေဖာက္သည္ခ်ပါတယ္။
“အိမ္မွာ အခန္းဖြဲ႔စရာေလးရွိလုိ႔ လက္သမားအဖြဲ႔ ေခၚခုိင္းလုိက္တယ္။ သူတို႔က အလုပ္လုပ္ေနတုန္း ဖုန္းပြတ္ၿပီး အင္တာနက္က သုံးရေသးတာ။ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ထမင္းစားနားေတာ့လည္း ထမင္း ကျပာကယာစားၿပီး ဖုန္းပြတ္ၾကျပန္ေရာ။ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း ဖုန္းပြတ္တဲ့အခါ တေယာက္တည္း အင္တာနက္ သုံး႐ုံမကဘူး။ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြပါ သူသုံးေနတဲ့ အင္တာနက္ဖုန္းကုိ ျပေသးတာ။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ တေယာက္ အင္တာနက္ သုံးလုိက္တာနဲ႔ သုံး၊ ေလးေယာက္ေလာက္ လုပ္အားဆုံး႐ံႈးရတယ္” တဲ့။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အမ်ားစုက စမတ္ဖုန္းေတြ သုံးစြဲေနၾကတယ္။ ေလ့လာခ်က္တရပ္အရ ဖုန္းအသုံးျပဳသူေတြရဲ႕ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းက စမတ္ဖုန္းေတြ သုံးစြဲေနၾကပါသတဲ့။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာေတာ့ ေငြ ေလး၊ ငါးေသာင္း ေလာက္ရွိရင္ပဲ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ တ႐ုတ္က ထုတ္တဲ့ စမတ္ဖုန္း အသစ္စက္စက္ေတြ ေစ်းကြက္ထဲက အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူ အသုံးျပဳႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနပါၿပီ။ စမတ္ဖုန္းေတြရဲ႕ ေစ်းႏႈန္းက လူတုိင္းနီးပါး လက္လွမ္းမီတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိေနေတာ့ အမ်ားစုက စမတ္ဖုန္းကုိ သုံးစြဲၾကတယ္။
စမတ္ဖုန္းေတြက ကေလးငယ္ေတြ အတြက္လည္း ဂိမ္းကစားစရာ ကိရိယာျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာရတယ္။ မိဘတခ်ဳိ႕က ကေလးငယ္ေတြ ငုိယုိစိတ္ေကာက္တဲ့အခါ ေခ်ာ့စရာကိရိယာအျဖစ္ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြကုိ ကေလးလက္ထဲ အလြယ္တကူ
ထည့္ေပးလုိက္ၾကတယ္။ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ ထိေတြ႔ေနရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပညာရွင္ေတြၾကားမွာ ေလ့လာ အေျဖရွာေနၾကရပါၿပီ။
မိုဘိုင္းဖုန္းေတြမွာပါတဲ့ ဂိမ္းေတြက ကေလးေတြရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈကုိ ဘယ္ေလာက္အထိ အေထာက္အကူ ျပဳေစသလဲ။ ငယ္ရြယ္လြန္းတဲ့အရြယ္မွာ နည္းပညာေတြနဲ႔ ေစာေစာစီးစီး ထိေတြ႔ေစျခင္းက ကေလးငယ္ေတြအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးဆုိးက်ဳိး ဘယ္ေလာက္အထိ ျဖစ္ေစႏုိင္သလဲ။ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြကထြက္တဲ့ ဓာတ္ေရာင္ခ်ည္ေတြက
ကေလးေတြရဲ႕ အျမင္အာ႐ုံေပၚမွာ ဘာေတြ သက္ေရာက္ေစႏုိင္သလဲ။ စတဲ့ မဆုံးႏုိင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြက ကေလးသူငယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဆုိင္ရာ ပညာရွင္ေတြၾကားမွာ ျငင္းခုန္စရာေမးခြန္း ေတြျဖစ္လာပါၿပီ။
စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာေတာ့ ကေလးငယ္ေတြ မိုဘိုင္းဖုန္း ယူမလာႀကဖုိ႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ တားျမစ္ထားတယ္။ မိဘေတြက အလြယ္တကူ ဆက္သြယ္ႏုိင္ဖုိ႔ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြ ထည့္ေပးတာဆုိေပမယ့္ အင္တာနက္က ညစ္ညမ္းဓာတ္ပုံေတြ၊ ညစ္ညမ္း ဗီဒီယုိေတြ အခ်င္းခ်င္း ေ၀မွ်တာေတြအထိ ရွိေနတယ္လုိ႔ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းေတြက ဆုိပါတယ္။ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတခ်ဳိ႕က အင္တာနက္ ဗုိက္ဗာကေန ခ်စ္စကားဆုိတာ၊ ရည္းစားစာ ေပးတာေတြအထိ ရွိလာၾကတယ္။
မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္က တားဆီးပိတ္ပင္ရမယ့္ နည္းပညာ မဟုတ္ပါဘူး။ အက်ဳိးရွိရာရွိေၾကာင္း အသုံးျပဳစရာေတြ အမ်ားရွိတဲ့ ပညာရပ္၀န္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိ အသုံးျပဳမလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ သုံးမလဲ၊ ဘာအတြက္ သုံးမလဲ ဆုိတာကေတာ့ သုံးစြဲသူရဲ႕ အသိပညာ ေရခ်ိန္ေပၚမွာသာ မူတည္ပါတယ္။
စိတ္ရွိတိုင္း အေပ်ာ္သုံးေနရင္ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္၊ ေငြကုန္႐ံုကလြဲၿပီး မိမိနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္၊ မိမိနဲ႔ အလုပ္၊ မိမိနဲ႔ မိသားစု ဆက္ဆံေရး သာမက မိမိအသိဉာဏ္ပညာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ရာအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ သယ္ေဆာင္လာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါရေစ။
သန္းႏိုင္ဦး
Category: bcjpnoa, bcjpnob, Ei Ei Htwe, htaynaing, Maung Thura mYint, News, winnaingoo, zaw tun, ခြန္ကံလွ, လမ္းမိုင္း, ေဝယံမင္း
